Ik ben een ochtendmens. Vroeg in de morgen lees ik mijn kranten, luister ik naar Radio 1 waar politici en beleidsmensen worden opgevoerd door opdringerige reporters. De interviews verlopen van vriendelijk tot provocerend en zelfs schofferend. Als je als politicus wordt onder druk gezet moet het geen lachertje zijn. Je hoort soms de stem trillen als ze antwoorden. De zenuwachtigheid druipt er zo af. En toch, op het einde van het gesprek worden ze bedankt en hoor je telkens “tot genoegen, “met plezier” en dergelijke…. Zouden ze dat echt menen?
“Exposure is the name of the game”
Media zijn een mes met dubbel snijdende kant. Enerzijds heb je ze als beleidsmens en als ondernemer nodig. Ze geven je zgn “exposure”. Wie in het nieuws komt, is belangrijk. Of dat nu goed of slecht nieuws is, lijkt aanvankelijk niet veel uit te maken. Beleidsmensen hebben journalisten nodig.
Ook journalisten hebben beleidsmensen nodig. Zonder “object” kunnen ze hun geliefkoosde spel van onderbreken, polariseren, schofferen, provoceren niet spelen. Slechts weinig journalisten lijken dat spel te kunnen spelen zonder de indruk te geven echt te willen schofferen; zij die het wel kunnen verheffen journalistiek tot een hogere vorm van kunst. Maar ze zijn niet met veel. En ik merk de irritatiebarometer als ik toehoor: wie het wel kan, lijkt alles als natuurlijk te laten verlopen. Anderen zetten me er toe aan om de radioknop af te zetten.
Voor zij die geinterviewd worden is zo’n optreden op de radio niet zonder risico. Naast de “exposure” krijgen ze natuurlijk ook de verpakking mee: de indruk die iemand geeft wanneer hij of zij over een onderwerp wordt bevraagd. De boodschap naast de boodschap.
Voorbereiding: “prepare for the worst”
Ook in veranderingstrajecten is de boodschap naast de boodschap vaak belangrijker dan de inhoud van de communicatie. Voorbereid zijn op rampscenario’s, jezelf kennen, weten hoe je reageert onder druk lijken essentiële elementen als je als manager een groep medewerkers of externe belanghebbenden toespreekt. Veel ondernemers zijn daar niet op voorbereid en lijken zelfs bereid onvoorbereid een inferno tegemoet te willen gaan. “Been there done that” wordt al te vaak gehanteerd en voorbereiding wordt overgeslagen. Corrigeren achteraf lijkt makkelijker, maar is vaak een onbegonnen zaak, eenmaal de eerste indruk is vastgebeiteld.
Een goede voorbereiding bestaat o.a. uit het bepalen van je baseline in je communicatie en die steevast te laten terugkeren. Een andere goede voorbereiding is die van scenario’s: denk aan alle mogelijke provocerende vragen die je kan voorgeschoteld krijgen:
- Wat zullen ze doen met je gemoed?
- Hoe ga je er er op reageren?
- Hoe ga je je antwoord koppelen aan je baseline?
- Hoe kan je coherentie in je communicatie bewaken?
- Wat zeg je wel en wat niet? Welke woorden gebruik je bij voorkeur?…
Ga met de bovenstaande elementen aan de slag en je komt al een heel eind ver…
Wil jij over een verandering communiceren? Spreek er eerst over met enkele buitenstaanders, gebruik hulpmiddelen zoals ons communicatieplan voor veranderingstrajecten. Meer weten? Contacteer ons vrijblijvend en we kunnen samen onderzoeken waar we de succesbarometer van jouw onderneming off plan kunnen verhogen..